'Ik voel me echt een ander mens'
Bryan van Hall
De vrijheid in zijn werk vindt Bryan van Hal het allerfijnst. Hij krijgt als elektromonteur een opdracht, en hoe hij die uitvoert is aan hem. Bij Kremer voelt hij zich al heel wat jaar helemaal thuis. Ook zijn broer werkt hier. Toen Bryan een paar jaar geleden een auto-ongeluk kreeg, stond Kremer klaar met raad en daad. “Op dit moment voel ik me goed: ik heb leuk werk en heb nu twee kinderen. Ik zit gewoon lekker in mijn vel. Maar dat is echt niet altijd zo geweest. Een paar jaar geleden kreeg ik op de A12 een ongeluk, ik reed niet eens hard. Drie auto’s reden mij van achteren aan. Ik voelde wel een klap, maar ik leek niks te mankeren. Toen ik uitstapte en de achterste auto zag, schrok ik enorm: total loss! Er zat een jonge vrouw met twee kleine kinderen in. Dat raakte me wel. Toch leek het in eerste instantie goed met mij te gaan. Maar na een tijdje kreeg ik vage klachten: wazig zien, duizeligheid. Ik was soms mijn oriëntatie kwijt. Mijn manager stuurde mij voor een paar dagen rust naar huis. Dat hielp even, tot ik in Zwolle was voor een klus en een totale black-out kreeg. Ik wist niet meer wat ik daar deed en waarom. Dat was het moment waarop er bij mij ook een knop om ging en ik alle hulp die Kremer bood met beide handen heb aangepakt.
Ze hielpen mij zelfs met de rechtszaak die voortvloeide uit het ongeluk. Ik kreeg een coach en heb veel klinieken en ziekenhuizen bezocht om de oorzaak te vinden voor mijn klachten. Maar het bleef lastig. De massages van de fysiotherapeut, het zwemmen en de cardiofitness brachten verlichting. De spanning op mijn spieren in mijn nek werd minder door de bindweefselmassages. Mijn klachten zijn niet volledig verdwenen, maar ik heb er niet meer zo’n last van als in het begin. Door alle hulp die ik kreeg aan te pakken, ben ik nu een totaal ander mens. In het begin was ik soms de wanhoop nabij. Kwam dit ooit goed? En kijk nu eens, ik heb het boksen ontdekt. Drie keer per week sta ik in de ring. Het liefst zou ik nog vaker gaan, maar dat krijg ik met twee jonge kinderen niet geregeld. Ondertussen ben ik ook 6,5 kilo lichter, door meer op mijn voeding te letten. Daar wil ik nog meer uithalen. Via de sportschool krijg ik daar hulp bij. Want je kunt niet alles alleen. Voordat ik het ongeluk kreeg, wist ik niet wat Kremer nog meer te bieden had. Nu wel! Voor al mijn collega’s een tip: zit je ergens mee, praat erover. Er is echt iets aan te doen.”
'Ik ga nog een blokje om'
Cecilia van Bree
Cecilia vind je op dinsdag en woensdag achter de receptie. Ze stuurt de schoonmaakploeg aan of is in gesprek met de groenteboer om het fruit te regelen. Ook offertes uitwerken behoort tot haar taken. Haar werk doet ze vooral zittend, maar die uren compenseert ze ruimschoots door iedere dag te wandelen.
“Ik heb echt een heerlijke baan. Vooral de afwisseling maakt dat ik al elf jaar met veel plezier bij Kremer werk. En als ik niet werk, zit ik ook niet bepaald stil. Op maandag en vrijdag pas ik op de kleinkinderen en op donderdag loop ik zo’n 16 kilometer met mijn dochter. We stoppen onderweg wel even voor een goede kop koffie. Eigenlijk loop ik iedere dag minstens vijf tot 10 kilometer. En op zondag loop ik met mijn man ook nog eens 20 tot 25 kilometer. Verder loop ik het liefst alleen. Dat klinkt misschien gek, maar ik houd het tempo er graag in.
Iedereen loopt anders: de een zet grote passen, de ander kleine. Met als gevolg dat je of te langzaam of te snel loopt. Ik heb wel eens geprobeerd om samen met buurvrouwen te lopen, maar dat was geen succes. Al dat geklets onderweg, houdt alleen maar op.
Ik hou graag de pas erin en dat kun je het beste alleen doen. Als je dat saai vindt, kun je ook altijd nog een muziekje opzetten of een podcast luisteren. Je kunt wel stellen dat wij een echte wandelfamilie zijn. Mijn kleinkind van 2,5 gaat al met de loopfiets mee. En de oudere kleinkinderen van 8 en 5 lopen zo 16 kilometer mee. Het wandelen levert mij ook veel op: ik maak mijn hoofd leeg en voel me fitter en gezonder. Ik loop niet om af te vallen, ik ben altijd slank geweest en ga heel bewust met voeding om. Als je etiketten leest, leer je snel wat goed voor je is en wat je beter kunt laten staan. Nu is het niet zo dat ik nooit iets laat staan, hoor. Een lekker broodje of een goed glas wijn sla ik echt niet af. Kremer besteedt veel aandacht aan gezond leven en bewegen. De stappenchallenge is daar een mooi voorbeeld van. Ik heb net niet gewonnen. Er was een collega die nog iets fanatieker was dan ik! De meeste collega’s kennen mij goed en weten dat ik veel wandel. Ik krijg regelmatig de vraag, waar ik de tijd vandaan haal. Dan lach ik en zeg gekscherend: ‘Wanneer jij voor de tv zit, ga ik een blokje om’.”
'Zorg goed voor jezelf'
Hans Arendsen
De klimaatafspraken die gemaakt worden in Glasgow, kunnen maar zo invloed hebben op het werk van Hans Arendsen. Als adviseur denkt hij onder andere mee over het energiezuinig of -neutraal maken van woningen. Hij werkt inmiddels 37 jaar bij Kremer. Zijn filosofie is ‘zorg goed voor jezelf, er kan zo maar iets gebeuren’. “En dat zeg ik niet voor niets. Als je mij een paar jaar geleden gesproken had, had ik je verteld dat ik iedere ochtend begon met koud douchen, drie keer per week hardliep en bewust bezig was met voeding. Ik was zo fit als een hoen. Wat kon mij gebeuren? Tot ik in het voorjaar van 2017 een fikse longontsteking kreeg. Met loeiende sirenes kwam ik op de IC terecht. Na drie weken in het ziekenhuis en vier weken thuis herstellen, pakte ik de draad weer langzaam op. Of eerlijk gezegd: te snel weer op. Met als resultaat dat ik in juli van datzelfde jaar weer een longontsteking kreeg. Hardlopen kan ik op mijn buik schrijven; ik heb nog maar 70% longcapaciteit over.
In het begin frustreerde dat enorm. Ik vroeg ook aan mijn longarts ‘hoe kon mij dit nou gebeuren?’. Waarop de longarts zei: ‘Als je niet zo fit was geweest, had je het misschien niet eens overleefd.’ Dat heeft mij nog meer aan het denken gezet. Gezond leven en veel bewegen is zo belangrijk.
Zeker nu met corona. Ik vind ook echt dat ze daar in Den Haag veel meer aandacht aan moeten besteden. Zorg dat je gezond leeft, voldoende beweegt en gezond eet. De hardloopschoenen heb ik verruild voor wandelschoenen. Iedere week loop ik minstens drie keer zo’n 15 tot 20 kilometer, heerlijk! Tijd vrijmaken voor het wandelen is een bewuste keuze. Want ook bij mij komt het voor dat de computer en het werk te veel tijd van mij opslokken.
Door corona werkte ik veel vanuit huis. Om 07.30 uur ging de laptop aan en ’s avonds was ik nog bezig met mailtjes te beantwoorden. Ik werd geregeerd door mijn mailbox en mijn wereldje werd heel klein. Op een gegeven moment sloegen bij mij de stoppen door. Ik wilde zelfs stoppen met mijn werk. Gelukkig kreeg ik hulp vanuit HR. Ik leverde mijn laptop en telefoon in om tot rust te komen. Ingrid adviseerde mij met een maatschappelijk werkster te praten. Haar kritische vragen hebben mijn mindset weer veranderd. Wat is nou echt belangrijk in je leven? Moet je altijd de beste zijn? Waar het om gaat, is dat je goed voor jezelf zorgt. Gelukkig besteedt Kremer hier veel aandacht aan: de stappen- en suikerchallenge, de Week van de Vitaliteit. Mooie initiatieven om mensen handvatten te geven om goed voor jezelf te zorgen. Want ik weet nu als geen ander hoe belangrijk dat is.”
'Het is opnieuw leren lopen'
Hans Oosterink
Inmiddels werkt Hans Oosterink al acht jaar voor Kremer. Sinds een paar maanden als accountmanager. Hans heeft veel contact met de klanten, regelt offertes en heeft op iedere vraag een antwoord. Het klinkt alsof bij Hans alles op rolletjes loopt. Toch is niets minder waar. Vlak voor de zomer zat Hans tegen een burn-out aan. Door op tijd aan de bel te trekken wist hij erger te voorkomen. “Ik was al bekend met burn-outklachten, en wist wel een beetje waar ik op moest letten. Het is moeilijk om precies te omschrijven wat ik nu voelde, toen het mis dreigde te gaan. Ik had een opgejaagd gevoel, kreeg geen grip op wat ik in mijn hoofd allemaal wilde doen. Door corona vielen mijn sociale activiteiten ook nog eens weg. Het was gewoon te veel. Ik wist dat ik het tij niet meer kon keren, dus klopte ik aan bij HR. Ingrid heeft mij toen vrijwel direct naar huis gestuurd.
En daar zit je dan. Ik voelde me schuldig naar mijn collega’s, die ik voor mijn gevoel in de steek had gelaten. Die eerste periode was echt een gevecht met mezelf, maar de rust deed mij goed. Via HR werd ik doorverwezen naar een therapeut van Brain Solutions. Samen met hem heb ik onderzocht waar het misgegaan is.
Hij gaf me inzicht in wie ik zelf ben, wat ik mezelf opleg en hoe ik grenzen kan stellen. Ik zie dit als een cadeau en investering in mezelf. Wat ben ik blij dat ik bij Kremer werk, een bedrijf dat oog heeft voor dit soort zaken. Naast de therapie ben ik ook meer gaan bewegen. Vroeger liep ik veel hard, maar door een rugblessure kan ik dat niet meer. Wandelen vond ik eerder toch een beetje suf, maar dat is veranderd. Een deel van mijn oude hardloopmaatjes loopt nu iedere zondag met mij mee. Door de week ga ik drie keer naar de sportschool en ik wandel twee keer. Mijn kleding zit beter, ik voel me fitter en dat heeft ook weer effect op mijn omgeving. Als ik me lekker voel dan reageren klanten en collega’s daar ook weer op. Het is een wisselwerking. En ook leuk: ik krijg weer complimenten. Het zetten van die eerste stap om hulp te vragen, je kwetsbaar opstellen, is lastig. Maar ik raad het iedereen aan. Trek aan de bel en laat van je horen. Maak bespreekbaar hoe je je voelt, met een collega, je leidinggevende, of bel mij. Want je kan zo echt veel erger voorkomen. Ik heb als het ware opnieuw leren lopen. En dat verleer je niet meer. ”